How it al began…
Vandaag de dag wordt veel gesproken over tegenpolen, mensen die rechtstreeks tegenover elkaar staan. maar dat was in 1972 – ten tijde van de oprichting van Armixtos – niet anders.. Nog straffer, het blijkt dat er niemand was die ook maar dacht dat 50 jaar later er nog steeds een bloeiende volleybalvereniging zou zijn! Samen met de schitterende beelden kunnen we met onderstaande anekdotes even terug in de tijd… zie je het voor je? – Tom van Kuijk
“Als in 1972 Armixtos wordt opgericht, een fusieclub vanuit Armada en Aristos, is er geen enkel lid dat denkt aan een lange toekomst. Laat staan dat deze club vijftig jaar later nog steeds bestaat. Want op sportief gebied vulden de twee clubs elkaar goed aan, maar Armada en Aristos konden niet verder uit elkaar staan wat cultuur betreft.
Het duurde maar liefst vijf jaar sinds de eerste plannen voor een fusie de tekentafel hadden gevonden. Armanda representeerde de katholieke bourgeoisie. Aristos stond voor het pseudo-anarchistische. Maar, waar men met elkaar blijft praten, komen als snel verbindende elementen naar boven. Hier bleek de passie voor het volleybal een heel belangrijke, maar ook de bereidheid tot het sluiten van compromissen zorgde voor een doorbraak.
Na veel vergaderen waren twee namen overgebleven: Beuk ’72 en Armixtos, een samenvoeging van beide oud-clubnamen. Hetzelfde gold voor de kleur van het wedstrijdshirt. Een compromis werd gevonden in de hoofdkleur groen met een sterk oranje element en zwart als derde kleur. Wat in 1972 al had geholpen was de goed gespekte clubkas, mede dankzij de toto-inkomsten. Ook hielp het enorm – en dat merken we vandaag de dag nog steeds – dat er een grote bereidheid was onder de leden om zich in te zetten als vrijwilliger in verschillende commissies, als trainer/coach, scheidsrechter of bestuurslid.
Natuurlijk kon het er soms fel aan toe gaan, binnen het bestuur, de commissies, op de ALV en in de communicatie met de nevobo of tijdens wedstrijden. Toch werd er geluisterd naar de pleitbezorgers voor verandering en kwam men eruit, op enkele serieuze ongelukken na waarbij sommigen vervroegd afscheid namen van de club. Zouden ze dat ook gedaan hebben als ze wisten dat in vijftig jaar de situatie eigenlijk niet is veranderd, maar wel is verbeterd en meegegroeid met de tijd?
Want nu, 50 jaar later, kunnen we stellen dat Armixtos springlevend is en een mooie toekomst voor zich heeft. We gaan verder vanuit de stevige basis die al die actieve leden tussen 1972 en nu gelegd hebben. Voor hoe lang zal dat zijn? Laten we daar niet te lang bij stilstaan en gewoon doorgaan zoals we al die jaren hebben gedaan. 50 jaar vliegt zo voorbij…”
- Lees een Time-Out uit 1992 met een interview over het ontstaan door de pdf de downloaden:
De klupgeschiedenis van Armixtos Amsterdam – Hein Cuppen - Onderstaande foto’s zijn van een van de eerste plekken waar Armixtos wedstrijden speelde, de Oude RAI, die later gesloopt werd en waarna de Sporthal de Pijp werd gebouwd, waar Armixtos in 1984 ging trainen.
